Curatoren zijn advocaten

Het faillissement kan worden uitgesproken op verzoek van de vennootschap zelf of op verzoek van haar schuldeisers. De rechtbank die het faillissement heeft uitgesproken, benoemt vervolgens een curator. Een curator (of ‘trustee’ in het Engels) is meestal een advocaat die werkzaam is in de regio waar het faillissement is uitgesproken. Deze advocaat is deskundig op het gebied van faillissementsrecht en staat als zodanig bekend in de rechtbank.

Doorstarten

De voornaamste taak van de curator is het afwikkelen van de ‘boedel’ van de gefailleerde vennootschap en het verzamelen van zoveel mogelijk geld om de openstaande schulden van deze vennootschap – al dan niet gedeeltelijk – te voldoen. Dit noemen we in vaktermen ook wel ‘het creëren van actief.’ Om actief te verzamelen, verkoopt de curator dat wat eigendom is van het bedrijf. Indien mogelijk zal hij deze activa verkopen als onderdeel van de doorstart, zodat hij ook een bedrag kan ontvangen voor de nog resterende goodwill van het bedrijf. Ook proberen curatoren, soms met hulp van aan hen verbonden advocaten, zoveel mogelijk openstaande schulden te innen. Wanneer je een dus nog een bedrag diende te betalen voordat een bedrijf failliet werd verklaard, dien je dit na het uitspreken van het faillissement in principe alsnog te doen. 

Verantwoordelijkheden van curatoren en bestuurders

Het is (ook) de taak van de curator om te controleren of het bestuur aansprakelijk kan worden gesteld. Als de vennootschap in de problemen is gekomen en failliet is verklaard door iets waarvoor de bestuurders verantwoordelijk zijn, zal de curator de bestuurders aansprakelijk (kunnen) stellen en van de bestuurders verlangen dat zij (een deel van) het zogeheten faillissementstekort aanvullen. Indien de bestuurder niet aan dit verzoek voldoet, kan de curator besluiten een actie tegen de bestuurder te starten.

Curatoren en Actio Pauliana

Curatoren controleren ook op zogenaamde frauduleuze transacties. Een transactie is bijvoorbeeld frauduleus als de activa van het bedrijf vóór het faillissement zijn verduisterd en schuldeisers op die manier zijn benadeeld. Dit kan op meerdere manieren kunnen gebeuren. Het is bijvoorbeeld niet toegestaan ​​om bedrijfseigendommen voor een te lage prijs aan bekenden te verkopen, maar het is wel toegestaan ​​om bij dreigende faillissementen aan crediteuren te verkopen tegen de juiste verkoopprijs. Zolang de aankoop vervolgens maar daadwerkelijk ook aan het – later gefaillieerde – bedrijf echt betaald wordt en niet verrekend wordt met nog eventuele openstaande bedragen. Als de koopsom niet wordt bijgeschreven op de rekening van het bedrijf, worden de andere (gemeenschappelijke) schuldeisers benadeeld.

De rol van de rechter-commissaris (de rc)

Bij de uitspraak van het faillissement wordt naast de curator ook een rechter-commissaris (de r-c) benoemd. De primaire taak van de rechter-commissaris is om toezicht te houden op het werk van de curator. Zo moet een curator toestemming krijgen van een r-c om een ​​schuldenaar of bestuurder aan te klagen wegens weigering van betaling, bestuurdersaansprakelijkheid, maar ook moet er toestemming gevraagd worden voor het ontslag van personeel of de beëindiging van een huurovereenkomst. De rc heeft dus een toezichthoudende functie.